The Ballad of Songbirds & Snakes film op Amazon Prime – mijn ervaring
Al sinds ik de eerste Hunger Games-film zag, met het prachtig uitgewerkte verhaal van Katniss Everdeen, ben ik alle boeken van de serie gaan lezen. Ik keek uit naar elke nieuwe film. Ook The Ballad of Songbirds & Snakes kocht ik meteen als luisterboek toen het uitkwam. Maar dit keer liep het anders. Mijn enorme angst voor slangen hield me tegen om deze Hunger Games-film in de bioscoop te kijken. Zoveel slangen op een gigantisch scherm, misschien zelfs in 3D met alle nieuwe technieken… Mij niet gezien!
Gisteren was het dan eindelijk zover. Ik vernieuwde mijn abonnement op Amazon Prime Video. om de film eindelijk te zien. Nu ik ben begonnen met het nieuwe boek Sunrise on the Reaping over Haymitch Abernathy, vond ik dat ik de prequel niet langer kon uitstellen. Anders zou ik misschien verwijzingen missen die zowel in het boek als de film voorkomen..
The Ballad of Songbirds & Snakes – zonder Katniss Everdeen
Ditmaal krijgen we een Hunger Games-film zonder Katniss Everdeen, want zij is nog niet geboren. The Ballad of Songbirds & Snakes is de voorloper op haar avonturen. In deze film volgen we de achttienjarige Coriolanus Snow, dezelfde Snow die we later kennen als de meedogenloze president van Panem.
Deze prequel speelt zich af 64 jaar vóór de gebeurtenissen met Katniss Everdeen. Nu wordt duidelijk waarom president Snow zo bekend is met de mentaliteit van District 12, de verste uithoek van Panem.
De 10e Hongerspelen en de jonge president Snow
Blijkbaar heeft president Snow meer ervaring met de Hunger Games dan we dachten. In deze film is hij nog een jonge student. Zijn familie is verarmd en heeft zelfs gebrek aan eten. Om zijn toekomst veilig te stellen, moet hij een speciale geldprijs winnen, samen met een studiebeurs. Maar daarvoor staat hem nog één beproeving te wachten: hij wordt mentor van een tribuut in de Hunger Games.
Op dat moment worden de spelen als saai beschouwd. De inwoners van het Kapitool hebben weinig interesse en kijken nauwelijks. De studenten krijgen de taak om als mentoren de spelen populair te maken. Coriolanus Snow wordt mentor van Lucy Gray Baird, een tribuut uit District 12, tijdens de 10e Hongerspelen. Zijn doel? Haar laten winnen, zodat hij de felbegeerde prijs in handen krijgt die zijn familie zo hard nodig heeft.
Hij stort zich volledig op zijn rol als mentor en wordt zelfs de arena in gestuurd. Daar ervaart hij hoe het is om een bloeddorstige tribuut op zich af te zien stormen. Die angst, die dreiging – het verandert hem als persoon. Maar dit is slechts één van de vele lessen die de toekomstige president Snow tijdens deze Hongerspelen leert.
Een groot verschil met de arena van Katniss Everdeen
De 10e Hongerspelen lijken totaal niet op de spelen waarin Katniss Everdeen als tribuut moest vechten. In plaats van een geavanceerde arena vol technologische snufjes, betreden de tributen hier een vervallen amfitheater. Het strijdveld ligt open in het midden, met her en der wapens en schuilplekken. Maar verder is het weinig meer dan een primitieve kuil waarin de tributen worden gegooid om te overleven.
Het Kapitool heeft op dit moment nog nauwelijks interesse in de spelen. Er is geen groot spektakel, geen indrukwekkende setting—het is puur een brute overlevingsstrijd. Maar dat begint hier te veranderen. Coriolanus Snow bedenkt manieren om de Hongerspelen boeiender te maken voor het publiek en de burgers van het Kapitool actiever te betrekken. Dit is het moment waarop de spelen een nieuwe fase ingaan, een ontwikkeling die uiteindelijk zal leiden tot de vorm die we kennen uit de eerste Hunger Games-films.
Heeft de slang ook een hart?
Dat we president Snow als een slang zien, komt door Katniss Everdeen. In de boeken vergelijkt zij hem met een slang die onverwachts toeslaat en gif als wapen gebruikt. Maar in The Ballad of Songbirds & Snakes leren we de jonge Coriolanus Snow kennen. Heeft hij ooit een hart gehad? Of was hij altijd al zo slinks als een slang?
Zijn eerste zangvogel
In deze film ontmoet Coriolanus Snow zijn eerste zangvogel: Lucy Gray Baird, de tribuut die hij moet begeleiden in de Hongerspelen. Maar waarom zet hij zich zo fanatiek in om haar te helpen? Is het puur eigenbelang—om de prijs te winnen en zijn situatie te verbeteren? Of begint hij echt om haar te geven?
Gedurende het verhaal zijn er momenten die erop wijzen dat hij misschien wél een goed hart heeft. Hij zet zich in voor zijn familie, riskeert zijn eigen leven om Lucy te helpen en probeert de omstandigheden voor de tributen te verbeteren. Maar als dat zo is, hoe wordt hij later dan toch die meedogenloze tiran?
Door de verschillende gebeurtenissen in de film krijgen we een diepere kijk op zijn karakter. En aan het einde—want dat hij het overleeft, weten we natuurlijk al—kunnen we zelf onze conclusies trekken.
Mijn mening
Qua spanning en avontuur haalt deze film het niet bij de films over Katniss Everdeen. De eerste Hunger Games-films hadden veel elementen die ze zo sterk maakten: de geavanceerde technologie, het contrast tussen de rijkdom van het Kapitool en de armoede in de districten, en de onderliggende spanning van opstand en verzet. Denk aan de wanhoop in District 12, de beroemde groet met twee vingers en de eerste kennismaking met het overvloedige eten in het Kapitool. Die films lieten tot in detail zien hoe oneerlijk Panem in elkaar zat.
Bij The Ballad of Songbirds & Snakes ontbreekt dat grotendeels, en dat is ergens logisch. De oorlog is nog niet zo lang geleden en het Kapitool is nog niet volledig hersteld. De decadente luxe waarmee ze later leven, moet nog komen. Maar juist dat gemis aan contrast en details maakt deze film voor mij minder meeslepend. Het kleurgebruik benadrukt dat ook: alles oogt mat en onverzadigd. Er is geen spectaculair spel vol technologische snufjes en zweefvaartuigen, dus moet de film het volledig hebben van het verhaal zelf.
En daar ligt voor mij een ander probleem. Hoe leef je mee met iemand die uitgroeit tot een tiran? De film vraagt van mij om me in te leven in Coriolanus Snow en met hem mee te voelen, maar dat lukt me niet. Ook de romance tussen Lucy Gray Baird en Snow voelt niet juist. Wat natuurlijk niet gek is onder zulke hachelijke omstandigheden en zelfs zo de bedoeling is.
Dat gezegd hebbende, de film werkt het karakter van Snow knap uit. Ik kende het boek al, maar mijn man, die naast me zat, vond hem regelmatig sympathiek overkomen. Geen slechte prestatie. Sorry, ik moet nog één ding noemen: mijn man vond deze film echt saai. En dat zegt wel wat, want hij is met me naar alle Hunger Games-films in de bioscoop geweest. Gelukkig duurt het nog even voordat er een nieuwe film uitkomt, want ik hoop natuurlijk dat hij dan wél weer met me mee wil.
Wat deze film wél goed doet, is laten zien hoe ook in het Kapitool mensen onderdrukt worden. We wisten al dat er rebellen waren en dat zij als Avox tot slaaf werden gemaakt of als bewakers in de districten eindigden. Maar deze film toont daar meer van. Zo spreekt een klasgenoot van Snow zich openlijk uit tegen de oneerlijke behandeling van de districten, omdat hij er zelf vandaan komt. Ook zien we hoe meer mensen twijfelen aan de Honger Spelen en er op hun eigen manier een einde aan willen maken.
Al met al? Het is een aardige verfilming van het boek. Maar ik heb betere Hunger Games-films gezien.
⭐ Mijn beoordeling: 3.5 van de 5 sterren.
Waar kun je The Ballad of Songbirds & Snakes lezen of beluisteren?
Wil je na het zien van de film het boek lezen of luisteren? Hieronder vind je verschillende opties om The Ballad of Songbirds & Snakes te kopen of te beluisteren via een boekstreamingdienst:
- Bol.com: Paperback, hardcover, ebook en luisterboek (gratis in Kobo Plus voor abonnees) in het Nederlands.
- AmazonNL: Kindle, hardcover en paperback.
- Storytel: Luisterboek in het Nederlands.
- Luisterrijk: Luisterboek in het Nederlands.
- Nextory: Luisterboek en E-book in het Nederlands.
- BookbeatNL: Luisterboek in het Nederlands.
- Audible: Engelse luisterversie.
- iTunes: Engelse luisterversie en E-book in het Nederlands.
Dit artikel bevat affiliate links. Als je iets koopt of een abonnement afsluit via deze links, ontvang ik een kleine vergoeding. Dit kost jou niets extra, maar helpt mij om mijn website te blijven onderhouden en nieuwe recensies te schrijven.
